Vanuit Green River gaat het richting Dead Horse Point State Park, maar eerst nog wat kopen om te knabbelen, zoals vader en zoon Filip en Nathan. En uiteraard kan Peter niet achterblijven...
Onderweg nog een stop bij de Monitor and Merrimac Overlook.
Hier zijn Mieke en Leen de cowgirls van dienst.
En Jean-Paul haalt er ook zijn Ingrid bij.
Met dit als resultaat.
In het Visitor Center hebben we een aangenaam weerzien met Ranger Megan, de vrouw die ons vorig jaar de permit gaf om drone-opnames te maken. Ze is ettelijke kilo's vermagerd want ze heeft inmiddels een ferme zoon op de wereld gebracht.
Een bijzonder sympathieke vrouw en het is opnieuw geen "vaarwel", maar "tot weerziens".
Dead Horse is een State Park en hier geldt onze National Parks Annual Pass niet, maar Jean-Paul geeft alvast een uitleg over hoe men de pas correct dient te ondertekenen.
Eigenlijk gaan we deze omgeving nooit meer zo mooi zien als tijdens onze diverse winterreizen (zie desbetreffende blogs), maar er zijn toch wel minder mooie plekken op aarde dan hier...en dat is een serieus understatement.
Het is hier dan ook volop poseren geblazen.
 |
| Nathan en Peter |
 |
| Leen en Mieke |
 |
| Nathan |
 |
| Filip en Sabine |
 |
| Van Nadia krijgen we enkel de achterkant te zien... |
Maar immer de beste vrienden...
Voor diegenen die Peter niet kennen, we kunnen verzekeren dat hij er volkomen normaal uitziet, maar Tomas wou enkel eens het effect van een 10mm lens demonstreren.
Peter in zijn eigenste zelve...
Dead Horse Point is des te mooier met de La Sal Mountains op de achtergrond en de blauwe Potash meren.
Logischerwijs wordt er hier ook weer volop geposeerd. Enkel de, godbetert, selfie sticks ontbreken nog.
Sabine in een fotoshoot met haar ventje Filip.
En samen met toekomstige schoondochter Jolien.
Natuurlijk mag mijn Leentje niet ontbreken.
En zelfs zowaar eens samen op de foto...
Filip en Jean-Paul achter de lens, Leen en Sabine zijn de fotomodellen van dienst.
Drie paparazzi voor die ene foto van Ingrid, Leen en Sabine...
...en die van Jean-Paul is de mooiste...
De andere kant van Dead Horse Point is al even mooi.
We verlaten dit bijzonder mooie punt en rijden richting Canyonlands NP.
Eerste stop is bij het viewpoint over de Shafer Trail.
Het voordeel van meerdere fotografen mee te hebben, is heel wat foto's "the making of", zoals deze van Leen.
En het zicht van beneden...
De Shafer Trail, die we straks nog naar beneden rijden.
Leen en Els met de schitterende La Sal Mountains op de achtergrond.
We rijden nu helemaal naar het einde van de weg tot bij Grand View Point.
Ofwel is Leen high van het uitzicht, ofwel heeft iemand een mopje verteld...
Ik heb duidelijk niet de aandacht vast van Peter die, terecht, meer oog heeft voor fotografe Leen en Jean-Paul die, al even terecht, verkiest om van het uitzicht te genieten...
Jean-Paul in actie.
Bij Grand View Point staan heel wat picknicktafels maar die zijn, zelfs in april, zo goed als allemaal bezet. Gelukkig is er nog net eentje vrij voor onze lunch.
Maar eerst de schoenen aantrekken, Tomas...
We kunnen verzekeren dat Nadia en Herbert heel sociale mensen zijn en de enige reden dat ze hier zo moederziel alleen zitten is dat er net eventjes te weinig plaats was aan het tafeltje...
Leen is zo dolenthousiast om opnieuw te vertrekken dat ze zowaar vergeet in te stappen..
Na onze lunch gaat het naar de trailhead voor False Kiva. Dit is een Class 2 Archeological Site en deze staan niet op de kaarten van de Nationale Parken. Rangers zullen er ook pas uitleg over geven, als men er zelf om vraagt.
Dat is ook de reden waarom er geen trailhead is en er nergens bordjes staan. Een parking is er evenmin en daarom laten we 3 auto's achter bij een andere trailhead zodat we slechts 3 auto's moeten kwijtraken dichtbij de start voor de hike naar False Kiva.
Tomas voelt zich nog niet goed genoeg om in deze warmte te gaan stappen en blijft, verstandig, in de auto.
Met alle anderen gaan we op stap naar deze bijzonder mooie, ietwat mysterieuze plek. Zie onze indexpagina naar links voor eerdere hikes naar deze plaats en meer uitleg: Indexpagina).
Toen we hier de eerste keer kwamen (2013) was er nog bijlange geen trail en was het puur op gps wandelen. Nu is er inmiddels een echt pad met cairns. We vrezen dat er de volgende keer dat we hier zullen zijn, gewoon een verhard pad zal zijn...
Herbert trekt als een volleerd gids de kop vóór Leen, Jolien, Filip en Sabine.
Hoe dan ook blijft het een prachtige hike, zelfs al is dit nu onze derde keer. En de beloning op het einde met het wonderlijke landschap van Canyonlands onder ons is telkens weer bijzonder groot...
Ingrid legt de schitterende omgeving vast op de gevoelige plaat.
Leentje en ikzelf
Jean-Paul als een volleerd fotomodel.
Deze holte in het midden van de foto is ons doel. Het laatste stuk is behoorlijk steil.
Wat een omgeving...en niet enkel omdat Leen op de voorgrond staat...
We blijven hier een behoorlijk lange tijd en het is niet altijd even simpel om de bijna sacrale stilte te ervaren met een groep van 15. Een groot verschil met als we hier in het verleden telkens helemaal alleen waren. We spreken toch een 3-tal keer af om gedurende enige tijd volkomen stil te zijn en te genieten van de bijna oorverdovende stilte.
De False Kiva in volle glorie.
Hoe mooi het hier ook is, uiteindelijk moeten we hoe dan ook de terugweg aanvatten.
Peter...
...en zijn vrouwtje Mieke...
Hier kan men blijven foto's nemen...
Nathan met zijn lieve mama, Sabine
Als afsluiter voor vandaag staat de Shafer Trail op het programma, een bijzonder spectaculaire dirt road dwars door Canyonlands.
Eerst nog even genieten van het uitzichtpunt helemaal bovenaan.
 |
| Mieke en Peter |
 |
| Leen en Mieke |
Iets verder staat een video (aan 1,5x de werkelijke snelheid) van de Shafer Trail en nog enkele kortere video's gemaakt tijdens onze afdaling.
Hier nog enkele foto's van onderweg.
We rijden door tot bij de splitsing naar de Musselman Arch en de Potash Road. Deze laatste nemen we richting Moab.
Uiteraard maken we nog een stop bij Thelma en Louise Point. In de bekende film laat men ons geloven dat de beide dames de dieperik inreden in de Grand Canyon, maar de slotscène werd wel degelijk hier op dat punt gefilmd.
Ingrid en Leen zijn er nog niet uit wie nu Thelma is en wie Louise...
En Jolien is al de slotscène van de film aan het bekijken op haar smartphone.
Ideale plek voor een groepsfoto.
We sluiten ons dagje in Canyonlands af op een waardige manier.
Morgen start in Moab de jaarlijkse Easter Jeep Safari en dan groeit het stadje met zijn 6.000 inwoners gedurende enkele dagen uit tot een stad van 50.000 bewoners. Het is wel leuk om eens al het 4x4 geweld te zien, maar die drukte, lawaai en luchtvervuiling hoeft echt niet voor ons. Van daar ook dat we hier slechts 1 nacht slapen.
Het weer: wolkeloze dag bij zo'n 15-20°C
Overnachting in Best Western Plus Greenwell Inn
Aantal gereden km: 243
Geen opmerkingen:
Een reactie posten