Het is behoorlijk vroeg als we wakker worden en ook behoorlijk koud, maar zodra we buiten kijken vergeten we snel zowel het vroege uur als de lage temperatuur.
De mannen van Hidden Canyon Kayak zijn al druk in de weer met het klaarzetten van het ontbijt en ook nu weer is er meer dan voldoende én ook weer van een goede kwaliteit.
Al heb ik persoonlijk op dat vroege uur nog geen behoefte aan pikante sauzen...
Tijd om onze "room with a view" af te breken, met behoorlijk veel spijt in het hart.
We breken het kamp nog niet volledig op want Gary wil nu eerst vertrekken met één boot richting Reflection Canyon. Danny zal ondertussen het kamp verder opruimen. Makkelijk kamperen hoor op die manier 👌.
Maar eerst nog een stop bij een gigantische arch, althans dat was ze vooraleer Lake Powell aangelegd werd. Nu kunnen we er met de boot net onder, maar onder het waterniveau gaapt, volgens Gary, een gigantische diepte, langs een verticale wand helemaal tot beneden de bodem.
De groene algengroei wijst op een soms veel hogere waterstand.
Tomas bestudeert om een of andere reden de onderkant van de arch.
We varen helemaal onder de arch door.
Filip met Gary Ladd, een fantastisch man én gids.
Zo ziet het eruit als we achterom kijken.
Nu varen we door naar Reflection Canyon. We gaan niet helemaal tot boven de rim klimmen. Dat zou wel kunnen, maar dan moeten we andere zaken laten vallen voor vandaag en de meeste medereizigers verkiezen een lager gelegen uitkijkpunt om zodoende nog genoeg tijd over te houden voor andere bezienswaardigheden op Lake Powell. Deze groepsreis werd door ons georganiseerd en we hebben altijd benadrukt dat dit geen schoolreis zou worden en/of een reis met een strak schema. We luisteren naar de wensen van de medereizigers en passen ons daaraan dan ook, in de mate van het mogelijke, aan.
Sabine en Mieke zetten voet aan wal.
Heel toevallig staat dit jaar Reflection Canyon afgebeeld op de National Park Pass.
Ingrid en Jean-Paul als volleerde fotomodellen.
Dat kunnen wij uiteraard niet zomaar laten voorbijgaan 😉.
Het is wel een ideale plek voor fotoshoots, vindt ook Nathan.
Samen met Gary
En ook Gary vindt dat we hier met zijn allen op de foto moeten.
Tijd om terug naar de boot te gaan. Leen en Jean-Paul sluiten de rij.
Terug in het inmiddels zo goed als opgeruimde kamp nog even een groepsfoto van een plek die we niet snel meer zullen vergeten, "onze" Kalaman Beach. Samen met Gary en onze twee schippers Danny en Clint.
Ik hoef er wellicht niet bij te schrijven waar Filip "zit"...
Nog even wat napraten met Sabine en Peter.
En een dikke knuffel van Mieke voor Gary...of was het omgekeerd?
Dan is het echt tijd om te vertrekken, op naar de volgende bestemming.
Al schijn ik mij, samen met Filip, af te vragen waar we eigenlijk heen varen.
Blijkt dat we eerst nog eens gaan tanken bij de Dangling Rope Marina. Let, links op de foto, op de bijzonder steile helling om de Marina te verlaten. Het is duidelijk dat het water nu heel laag staat, en volgens Gary, eigenlijk ook nooit meer op het niveau komt tot boven de helling, wat vroeger wél het geval was. Onder meer lange droge periodes hebben er voor gezorgd dat de waterinhoud van Lake Powell de laatste jaren zowat 40% minder is dan wat maximaal mogelijk is.
Het niveau van Lake Powell wijzigt voortdurend in de loop van het jaar. Afhankelijk van het seizoen zijn er dan ook telkens andere zaken te zien, of net niet te zien.
In april zou er een heel mooie plek moeten zijn, Craig’s Bathtub.
Onderweg daar naartoe ziet niet iedereen er even monter en fris uit als Ingrid en kapitein Danny....
Maar ook in onze boot is iedereen opvallend stil...op Gary na dan.
We leggen aan bij Craig's Bathtub, maar die zien we nog niet direct.
Maar die zien wel wél als we een beetje hoger klimmen. En wow, wat een prachtig uitzicht hebben we hier. Gary heeft dit weer goed gepland.
Eigenlijk schieten woorden hier te kort. Ik laat dan ook graag de foto's voor zichzelf spreken...
 |
| Mieke en Peter |
 |
| Leen en Sabine |
Gary geeft wat fototips aan Filip, Tomas en mezelf.
Prachtige foto's van Jean-Paul.
Gary weet Mieke en Sabine wel te charmeren. Tomas is volop aan het "werk" en ik toon reeds het resultaat van mijn noeste arbeid aan Leen.
 |
| Sabine, Nadia, Leen, Mieke en Herbert |
Na zowat een uur bij Craig's Bathtub gaan we terug naar de boten.
We nemen hier nog eerst onze lunch en ook daar is nog voor gezorgd door Hidden Canyon Kayak.
 |
| Mieke, Nadia en Herbert |
Enkele maanden geleden zag ik daarvan voor het eerste foto's en het was al meteen duidelijk dat we daar absoluut naartoe moesten tijdens onze tweedaagse op Lake Powell.
Weathering Pit Ridge is eigenlijk een gigantische rots die boven Lake Powell uitsteekt en van waar men een prachtig uitzicht heeft op Padre Bay, één van de allermooiste plekken van Lake Powell.
We zien in de verte Gunsight Butte, Padres Butte, Dominguez Butte en Tower Butte.
Miljoenen jaren geleden stroomde de Colorado River op dit hoge niveau. Op bepaalde plaatsen bleven rotsen steken en door het snelstromende water werden die voortdurend in cirkels rondgedraaid tegen de wanden. Op die manier ontstonden de talloze potholes.
Het weer laat ons hier jammer genoeg wat in de steek want dergelijk flat light is niet ideaal om de prachtige kleurschakeringen goed in beeld te brengen. We hebben toch geprobeerd om nog een vrij goed idee mee te geven.
 |
| Leen en Mieke |
 |
| Mieke en Leen |
Gary legt ons, op zijn immer rustige manier, uit waar de cracks en fins vandaan komen. Dit is echt iemand waar men uren aan een stuk zou kunnen naar luisteren.
Tomas aan het "werk"...
Ik mag, lees "moet", ook eens op de foto...
 |
| Sabine en Mieke |
Het was een behoorlijke klim naar hierboven.
Nog een laatste groepsfoto samen met de Gary, Danny en Clint.
Nu is het echt tijd om terug naar de marina te varen en eens daar aangekomen, nemen we uiteraard uitgebreid afscheid van onze schitterende gidsen.
Vervolgens hebben we ook hier nog een forse klim tegoed naar de parking.
Met toch wel enige weemoed nog even achterom kijken...
Eén van de boten wordt terug naar "huis" gebracht.
De auto van Peter en Mieke heeft zowaar een lekke band...
Er wordt in Page nog een garage opgezocht om de lekke band te herstellen en Filip maakt van de gelegenheid gebruik om de nummerplaat die hij enkele dagen geleden langs een dirt road van zijn wagen reed, te herstellen.
Wat een fantastische tweedaagse hebben we achter de rug. We hadden er heel veel van verwacht en onze verwachtingen werden dan ook voor de volle 100% ingelost. Dat worden twee dagen die geen enkel groepslid nog ooit zal vergeten.
We gaan 's avonds allen samen eten bij Fiesta Mexicana en gaan daarna nog langs bij Canyon Country Adventures om onze twee Dodge Durangos op te halen waarmee we morgen naar White Pocket zullen rijden. Dat zijn echte 4x4 wagens en zouden geschikt moeten zijn om de diepe zandwegen naar White Pocket te overwinnen.
Het weer: zon en wolken, 10-15°C
Overnachting in Best Western View at Lake Powell
Aantal gereden km: 18
Geen opmerkingen:
Een reactie posten